Oddech w jodze

Porady

Na zajęciach w naszej szkole najpierw nauczysz się asan, a potem pranajamy. Ale zanim to nastąpi przeczytaj ten artykuł, w którym opowiadamy o tym, czym jest oddech w jodze, jakie są jego techniki i dlaczego się na nim skupiamy!

Jak ważny jest oddech w jodze

Pranajama, czyli sztuka kontroli oddechu, jest jedną z ośmiu dyscyplin jogi, która – wraz z pozostałymi siedmioma – ma prowadzić Cię do poznania swojego ciała oraz umysłu, a także do osiągnięcia stanu, w którym umiesz nad nimi panować. Oddech jest w jodze utożsamiany z rozprzestrzenianiem w ciele energii życiowej (“prana” oznacza energię witalną, a “ayama” rozprzestrzenienie oraz kontrolę), gdyż tlen jest potrzebny do życia każdej komórce. Równomierne, rytmiczne oraz głębokie wdechy i wydechy mają za zadanie zapewnić Ci spokój ducha, który jest kluczowy w medytacji oraz podróży do poznania siebie.

Techniki oddechu w jodze

Pranajama jest sztuką, której trzeba się nauczyć. Służą do tego określone ćwiczenia oraz techniki. Należą do nich m.in.:

Sama Vrtti Pranajama “równość ruchu” – wdech i wydech oraz przerwy między nimi trwają tyle samo. Czas każdego etapu powinien być zależny od Twoich potrzeb oraz naturalnego rytmu organizmu. Możesz wciąć powietrze nosem i liczyć np. do czterech. Tak samo w trakcie przerwy i wypuszczania powietrza;

Driga “długo”, “głęboko” lub “powoli” – nazwa tej techniki dokładnie mówi Ci, jak powinny wyglądać ćwiczenia. Wciągaj i wypuszczaj powietrze nosem, świadomie, niespiesznie, głęboko oraz płynnie;

Ujjayi “zwycięstwo” – możesz wykonywać to ćwiczenie na siedząco lub stojąco, z zamkniętymi oczami. Wciągaj powietrze tak, by przebyło drogę od nosa, poprzez tylną część gardła, aż po przeponę;

Viloma “odwrotnie” – w tej technice każda faza jest podzielona krótką przerwą. Wdech, przerwa, wydech przerwa;

Surya Bhedana “słońce” – powietrze wciągaj przez prawą dziurkę od nosa, a wypuszczaj lewą;

Chandra Bhedana “księżyc” – tutaj odwrotnie, wciągnij powietrze lewym nozdrzem, a wypuść prawym;

Kapalabhati “ogień” lub “światło” – przyciągaj pępek do kręgosłupa, a usta zaciskaj. Wówczas wciągniesz powietrze automatycznie. Następnie odsuń pępek do zewnątrz. Ten ruch spowoduje wypuszczenie powietrza.