Dlaczego wybrałam jogę jako sposób na życie?
Kiedy studiowałam Architekturę i Urbanistykę, wzięłam udział w kursie na instruktora fitness i po egzaminie trafiłam na lekcję jogi na konwencji fitness. Wtedy już zdawałam sobie sprawę, że nie ma przypadków. Był 2002 rok i pamiętam bardzo wyraźnie: odnalazłam wewnątrz siebie ruch, którego długo podświadomie szukałam. Kilka lat trwało zanim się “przebranżowiłam” i poukładałam życiowe priorytety. Momentem decyzyjnym była w 2016 roku przeprowadzka z moimi malutkimi wtedy synami z Warszawy do Gdańska, kiedy wiedziałam, że mam określoną ilość czasu dla nich i na pracę. Zdawałam sobie sprawę, że sama nie będę w stanie pogodzić dwóch kierunków zawodowych: architektury i jogi. Wybrałam sercem, chcąc inspirować innych do dobrych zmian w życiu.
Zdecydowałam się na kształcenie w Stowarzyszeniu Jogi Iyengara w Polsce, które kontynuowałam po urodzeniu drugiego syna.
W 2017 otworzyłam pierwszą stałą siedzibę szkoły jogi, w której zaczęłam współpracować z innymi nauczycielami.
W 2020 roku, w pierwszej fali pandemii, podjęłam decyzję o zmianę lokalu na większy. O historii szkoły przeczytacie tutaj.
Od pamiętnego 2002 roku joga jest dla mnie inspiracją i doskonałym nauczycielem.
To właśnie poprzez bycie ze swoim ciałem zaakceptowałam je i pokochałam. Takie jakie jest na każdym etapie życia kobiety. Jest to wciąż niesamowite dla mnie doświadczenie, ponieważ całe lata zmagałam się z głęboką depresją. I kiedy analizowałam, jak to się stało, że ona po prostu odeszła, to było to konsekwencją bycia ze sobą na macie. Zawsze trafiałam na świetnych nauczycieli, którzy tak prowadzili zajęcia, że następowała we mnie transformacja.
Asana nie jest tylko pozycją, a przede wszystkim postawą. Więc praktyka pozwala mi na nieustanną obserwację siebie jako świadomości w ciele. My ludzie jesteśmy przede wszystkim świadomością. A czucie ciała w czasie praktyki, pozwala ją rozwijać, a dzięki temu czynić życie prostszym i szczęśliwszym.
Jestem nauczycielem stopnia Junior Intermediate I (poziom 2) po treningu przygotowującym do egzaminu Junior Intermediate II organizowanego przez Stowarzyszenie Jogi Iyengara w Polsce. Podczas praktyki czerpię również z doświadczeń zdobytych na warsztatach z Agatą Biernat, Jurkiem Jaguckim, Konradem Kocotem, Ritą Keller i Markiem Migałą, Carrie Owerko, Abhijatą Sridhar Iyengar, Andrzejem Kozłowskim, Romkiem Grzeszykowskim.
Od 2018 roku gram na misach, gongu, harfie kryształowej i innych instrumentach, pomagając innym w relaksacji i zajrzeniu w siebie.
Chodzę po górach, biegam, lubię aktywnie spędzać czas. Trudne sytuacje traktuję jako impuls do rozwoju, radosne przedłużam ile się da. Poza matą jestem mamą dwóch chłopców i osobiście to od nich uczę się najwięcej. To oni weryfikują to, czego doświadczyłam podczas praktyki. Zapraszam do wspólnej podróży na macie.
